Hup Holland/Portugal Hup
Door: Annemiek
Blijf op de hoogte en volg Annemiek
09 Juni 2012 | Portugal, Cascais
Olá!
Terwijl in Nederland de straten waarschijnlijk al weken Oranje zijn, is Portugal deze week pas begonnen met de ek-gekte. Langzaam aan begonnen er voetbal liedjes op de radio te komen en kwam er hier en daar een vlag te hangen, maar dat was het dan ook wel. Vanavond is de eerste wedstrijd van zowel Nederland als Portugal, dus ben benieuwd hoe uitbundig ze hier zijn tijdens een wedstrijd. En hoewel ze Nederlanders erg respecteren, zien ze toch liever Portugal winnen. Toch ga ik vanavond gewapend in mijn oranje outfit het Nederlands elftal uitbundig aanmoedigen, want ik moet wel even laten zien voor wie ik ben natuurlijk.
Ondertussen is het al weer bijna half juni, wat betekend dat ik al weer 2,5 maand in Portugal ben en dat ik nog maar een maand of 4/5 kan blijven. En hoewel ik mijn familie en vrienden echt graag even zou zien, wil ik hier nog zeker niet weg! Tuurlijk denk ik wel eens aan Nederland, en even extra als je hoort dat heel je familie een weekendje weg is zonder jou, maar ook hier voel ik me thuis. Het werk is nog steeds leuk, het weer is nog steeds goed en de mensen zijn nog steeds aardig. Het wordt wel druk zo met de vakantie voor de deur, maar ach je kan ook niet alles hebben;)
Hoe meer mensen, hoe meer situaties je tegenkomt, dus ik wordt steeds meer ervaren in het oplossen van problemen. Mensen die eerder naar huis moeten vanwege het overlijden van een familielid, gasten die naar een dokter moeten of boos zijn omdat er in hun ogen iets niet goed geregeld is. Mijn gesprekstechnieken komen allemaal aan bod en meestal krijg ik alle mensen wel weer blij. Al moet ik soms wel even mijn best doen om begrip voor de situatie te hebben, want er zijn soms blijkbaar grote problemen die ik echt niet zie.
Daarentegen zie ik soms problemen, die de Portugezen dan weer niet zien. In mijn appartement zijn 2 liften die sporadisch werken. Een van de twee is zo'n lift waar je eigenlijk niet in wilt, want zodra je erin stapt zakt tie een stukje naar beneden, wat je het gevoel geeft dat je er doorheen zakt. Nu heb ik totaal geen fobie voor liften, maar toen ik erin stond en de deur ineens niet meer open kreeg, kreeg ik het toch lichtelijk benauwd. Nu bleek, dat die ene lift gewoon niet open kan op mijn etage. Dus als het even kan ga ik gewoon via de trap, maar mijn conditie is ondanks het hardlopen hier nog niet op topsport niveau dus na 100 treden kom ik dan toch wel een beetje hijgend mijn appartement binnenvallen. Ik vind dit overigens wel een goed excuus om nog meer ijs te eten, want ach dat loop ik er op al die trappen wel weer af ;)
Mijn duikcursus is ondertussen afgelopen en heb ik met succes afgerond. Het was superleuk en ik heb veel geleerd. Zo moet je niet per ongeluk een anemoon aanraken want dan krijg je een pijnlijke opgezwollen hand, vooral niet onder water blijven als je het koud hebt want onderkoeling is niet fijn, en niet te veel lachen onderwater want dan loopt je masker vol met water:) De instructeurs hebben me ondertussen zo'n beetje als dochter geadopteerd waardoor ik ze af en toe gerust moet stellen dat ik echt goed voor mezelf zorg en dat ik voorzichtig zal doen als ik op stap ga. En vooral tijdens het duiken behandelen ze me alsof ik van suiker ben, wat zo z'n voordelen heeft want ze dragen maar al te graag mijn duikfles ed naar de boot, wat een hoop gesjouw scheelt. En hoewel ik echt graag dingen zelf doe, moet je soms gewoon even profiteren van het feit dat je een klein blond meisje bent;)
Nu ik zo langzamerhand begin in te burgeren, werd het hoog tijd om de traditionele gegrilde sardientjes te eten. Nu heb ik niets tegen vis, ik vind het heerlijk. Maar als ze je met hun glazige ogen aan liggen te staren op je bord, wordt het ineens een stuk minder aantrekkelijk. En ik was ook nog zo eigenwijs om even te voelen hoe zo'n oog voelt, en toen ik merkte dat er ineens vocht uit kwam toen ik erin prikte kreeg ik helemaal de kriebels. Maar goed, ik heb wel voor hetere vuren gestaan wat betreft eten in het buitenland dus begon enthousiast de visjes naar binnen te werken. Totdat heel mijn mond vol graten zat en ik op de maag en darmen van de vis stuitte.
Ik heb echt mijn best gedaan, en mezelf voorgehouden dat dit heerlijk is, maar ik ben er nog niet helemaal uit of ik gemaakt ben voor de gegrilde sardientjes...
Ciao!
Terwijl in Nederland de straten waarschijnlijk al weken Oranje zijn, is Portugal deze week pas begonnen met de ek-gekte. Langzaam aan begonnen er voetbal liedjes op de radio te komen en kwam er hier en daar een vlag te hangen, maar dat was het dan ook wel. Vanavond is de eerste wedstrijd van zowel Nederland als Portugal, dus ben benieuwd hoe uitbundig ze hier zijn tijdens een wedstrijd. En hoewel ze Nederlanders erg respecteren, zien ze toch liever Portugal winnen. Toch ga ik vanavond gewapend in mijn oranje outfit het Nederlands elftal uitbundig aanmoedigen, want ik moet wel even laten zien voor wie ik ben natuurlijk.
Ondertussen is het al weer bijna half juni, wat betekend dat ik al weer 2,5 maand in Portugal ben en dat ik nog maar een maand of 4/5 kan blijven. En hoewel ik mijn familie en vrienden echt graag even zou zien, wil ik hier nog zeker niet weg! Tuurlijk denk ik wel eens aan Nederland, en even extra als je hoort dat heel je familie een weekendje weg is zonder jou, maar ook hier voel ik me thuis. Het werk is nog steeds leuk, het weer is nog steeds goed en de mensen zijn nog steeds aardig. Het wordt wel druk zo met de vakantie voor de deur, maar ach je kan ook niet alles hebben;)
Hoe meer mensen, hoe meer situaties je tegenkomt, dus ik wordt steeds meer ervaren in het oplossen van problemen. Mensen die eerder naar huis moeten vanwege het overlijden van een familielid, gasten die naar een dokter moeten of boos zijn omdat er in hun ogen iets niet goed geregeld is. Mijn gesprekstechnieken komen allemaal aan bod en meestal krijg ik alle mensen wel weer blij. Al moet ik soms wel even mijn best doen om begrip voor de situatie te hebben, want er zijn soms blijkbaar grote problemen die ik echt niet zie.
Daarentegen zie ik soms problemen, die de Portugezen dan weer niet zien. In mijn appartement zijn 2 liften die sporadisch werken. Een van de twee is zo'n lift waar je eigenlijk niet in wilt, want zodra je erin stapt zakt tie een stukje naar beneden, wat je het gevoel geeft dat je er doorheen zakt. Nu heb ik totaal geen fobie voor liften, maar toen ik erin stond en de deur ineens niet meer open kreeg, kreeg ik het toch lichtelijk benauwd. Nu bleek, dat die ene lift gewoon niet open kan op mijn etage. Dus als het even kan ga ik gewoon via de trap, maar mijn conditie is ondanks het hardlopen hier nog niet op topsport niveau dus na 100 treden kom ik dan toch wel een beetje hijgend mijn appartement binnenvallen. Ik vind dit overigens wel een goed excuus om nog meer ijs te eten, want ach dat loop ik er op al die trappen wel weer af ;)
Mijn duikcursus is ondertussen afgelopen en heb ik met succes afgerond. Het was superleuk en ik heb veel geleerd. Zo moet je niet per ongeluk een anemoon aanraken want dan krijg je een pijnlijke opgezwollen hand, vooral niet onder water blijven als je het koud hebt want onderkoeling is niet fijn, en niet te veel lachen onderwater want dan loopt je masker vol met water:) De instructeurs hebben me ondertussen zo'n beetje als dochter geadopteerd waardoor ik ze af en toe gerust moet stellen dat ik echt goed voor mezelf zorg en dat ik voorzichtig zal doen als ik op stap ga. En vooral tijdens het duiken behandelen ze me alsof ik van suiker ben, wat zo z'n voordelen heeft want ze dragen maar al te graag mijn duikfles ed naar de boot, wat een hoop gesjouw scheelt. En hoewel ik echt graag dingen zelf doe, moet je soms gewoon even profiteren van het feit dat je een klein blond meisje bent;)
Nu ik zo langzamerhand begin in te burgeren, werd het hoog tijd om de traditionele gegrilde sardientjes te eten. Nu heb ik niets tegen vis, ik vind het heerlijk. Maar als ze je met hun glazige ogen aan liggen te staren op je bord, wordt het ineens een stuk minder aantrekkelijk. En ik was ook nog zo eigenwijs om even te voelen hoe zo'n oog voelt, en toen ik merkte dat er ineens vocht uit kwam toen ik erin prikte kreeg ik helemaal de kriebels. Maar goed, ik heb wel voor hetere vuren gestaan wat betreft eten in het buitenland dus begon enthousiast de visjes naar binnen te werken. Totdat heel mijn mond vol graten zat en ik op de maag en darmen van de vis stuitte.
Ik heb echt mijn best gedaan, en mezelf voorgehouden dat dit heerlijk is, maar ik ben er nog niet helemaal uit of ik gemaakt ben voor de gegrilde sardientjes...
Ciao!
-
09 Juni 2012 - 09:18
Carmenza:
Hahahaha, mooie afsluiter. Dan is 80 dagen achter elkaar rijst eten in Ghana misschien zo erg nog niet ;-)
Het is wel een toeval zeg, Nederland - Portugal. Steunen meer Hollanders samen met jou Nederland of ben jij het enige oranje vlekje in de grote menigte? ;)
Veel plezier vanavond!!!!!! En ik ben nog steeds erg nieuwsgierig naar je korte haar.
Kus! -
09 Juni 2012 - 09:29
Pa:
Geef mij dan maar een Hollandse Nieuwe....! -
09 Juni 2012 - 09:59
Chantal :
hoi miek !!
blij te horen dat het allemaal zo goed gaat !!
ik wou je nog even bedanken voor je kaartje.
vond het echt leuk dat je aan me dacht met mn verjaardag.
heel veel plezier Vanaaf, maar dat zal wel goed komen ;-)
Xx chantal -
09 Juni 2012 - 10:22
Annelot:
Hee miek, leuk verhaal weer!
haha tsja gegrilde sardientjes, met glazige ogen.. klinkt lekker ;)
Enne, extra ijsjes voor al die trappen mag best hoor!
Beter dat dan vastzitten in zo'n lift, je krijgt bijna spontaan een liftfobie als je elke keer inzakt als je erin stapt haha.
Moedig ze vanavond maar goed aan he!
Xxx -
09 Juni 2012 - 10:55
Stephanie:
Leuk verhaal weer Miek. Ik vind het toch elke keer weer opvallend hoe goed jij schrijft. Misschien geen slecht idee om eens na te gaan denken over het schrijven van een boek ;) Met al jou avonturen, belevenissen en ervaringen tot nu toe heb jij genoeg te vertellen! En ik koop 'm sowieso, wel een gesigneerde dan uiteraard. Goed, ik loop een beetje op de zaken vooruit, maar complimente over je schrijfstijl mag hè!? :) haha...
Jij zit er al weer 2,5 maand. Wat gaat de tijd snel! Voor mij kunnen de komende 10 weken niet snel genoeg gaan! :D Ik heb er zo'n zin in om jou kant op te komen en ben er ook best wel aan toe!
Dat wordt dus strakjes samen trappen lopen én én én.... vééél ijsjes eten! :p haha..
Héél veel plezier vanavond! De wedstrijd van zondag (Portugal- NL) wordt denk ik extra leuk voor je!
&joy!!! Oja, en ik ben ook benieuwd naar de nieuwe look en wil net als Carmenza graag een foto zien ;)
Liefs, xxx Steef -
09 Juni 2012 - 12:36
Karina:
Hoi annmeike,
Leuk om weer te lezen hoe het gaat daar in het warme porugal.
Heel veel plezier vanavond met de voetbal en tot mails xxx -
09 Juni 2012 - 13:05
Erica:
Op je 6e al haringkjes happen en dan niet voor de sardientjes gaan? Tja, in ogen prikken moet je natuurlijk ook niet doen. Veel plezier vanavond en hopelijk op een overwinning voor Portugal en Nederland, dan wordt het altijd feest. ;-)
X -
09 Juni 2012 - 14:30
Jos:
annemiek, wat kan je mooi beeldend schrijven: ik zie het helemaal voor me.
Een TOP-avond toegewenst, groetJOS -
10 Juni 2012 - 11:32
Milou:
Weer een hoop belevenissen zie ik!!!
Maar ook helaas dat Nederland EN Portugal allebei verloren hebben!
Xxxxxxxxxxx Milou -
10 Juni 2012 - 18:46
Klaartje:
He Annemiek,
Leuk verhaal weer om te lezen.... Je hebt het volgens mij prima naar je zin! Lekker werken en genieten daar....
Groetjes Klaar
-
11 Juni 2012 - 08:55
Linda:
Wha miek.. Wat een daredevil ben je toch met die vieze visjes.. Het heftigste wat ik hier heb gegeten was zoute karnemelk.. Ook niet een van mn favorieten.
Ik vind het zo tof dat we het allebei zo naar ons zin hebben.. Maar ik mis je wel hoor!! Verheug me stiekem ook wel een beetje op nov dat we weer samen thee kunnen drinken!!
Xxxx -
13 Juni 2012 - 06:30
Floor:
Schandalig late reactie maar weer een super verhaal! Altijd heerlijk om te lezen hoe t je vergaat. Die vissen tijdens je duiken maken me jaloers, die vissen op je bord gelukkig niet;)
Zet um op in de vakantiedrukte! Ik mail je snel, xx
