Een beetje Nederland in Portugal
Blijf op de hoogte en volg Annemiek
30 Augustus 2012 | Portugal, Cascais
"We staan nu bij de bagageband, tot zo!".... Jaaa bezoek uit Nederland! Met een beetje kriebels in mijn buik stond ik Stephanie en Angela op te wachten op de luchthaven. Er kwamen ook gewoon gasten aan, dus helaas geen spandoek voor ze, maar gewoon in uniform met mijn vertrouwde bordje. Natuurlijk had nu net die dag de vlucht ruim 3 uur vertraging waardoor ik redelijk gaar mijn bezoek op stond te wachten, maar wat was het fijn om een vertrouwd gezicht te zien! Angela kende ik eigenlijk niet, maar het was reuze gezellig dat ze er bij was. En ideaal voor Stephanie want ik moest soms ook gewoon werken.
Na even snel een beetje bijgekletst te hebben, ben ik snel mijn bedje ingedoken aangezien de wekker de volgende dag weer gewoon om 6 uur af zou gaan. De eerste 2 dagen hebben zij de toerist in Lissabon uitgehangen, en zodra ik klaar was met werken heb ik ze natuurlijk vergezeld. Als een echte reisleider probeerde ik ze door de oude stad te loodsen. Met al mijn ervaring ;) (en een hele dosis geluk ) wist ik ze redelijk de weg te wijzen, en kon ik nog wat vertellen ook. Misschien heb ik mijn roeping als gids gemist....
Na het cultuur snuiven in Lissabon wilden ze natuurlijk ook gewoon luieren op het strand, elke avond uit eten en cocktails drinken in een zomerjurkje. Mijn eerste vrije dag zat ik onwennig (voor het eerst) op een ligbedje op het strand de zonaanbiddende toerist uit te hangen. Na een uur werden ze gek van mijn rusteloze gewiebel en hebben we maar beachball gekocht zodat ik me ook bezig kon houden:) dit gewiebel was van korte duur want na een dag was ik aardig gewend aan het leven als een vakantieganger en was ik bijna vergeten dat ik hier gewoon aan het werk ben. Hoewel ik altijd mobiel bereikbaar ben, was het toch wel heerlijk om even niet met het werk bezig te zijn en gewoon te genieten van mijn bezoek en het geweldige Portugal.
Op vrijdag was het tijd voor een dolfijnenboottocht, want ik had ze min of meer gegarandeerd dat je die altijd ziet. Toen we na 3 uur varen nog geen dolfijn gezien hadden begon ik me lichtelijk schuldig te voelen. Gelukkig doken ze daar ineens te voorschijn en werden er honderden foto's en filmpjes gemaakt. Pfieuw....
Die dag begonnen ook de Festas do Mar, gratis concerten aan zee, midden in Cascais. En niemand minder dan Ronan Keating had de eer om dit festival te openen. Nu waren we eigenlijk bijna vergeten wie dat ook alweer was, een goed feestje bouwen kon hij zeker, dus het was een geslaagde avond!
Zaterdag zat Cascais beach verstopt in een wolk, dus op naar Sintra om het natuurgebied en de oude dorpjes te bekijken. Deze keer met de auto, want lopend zagen de meiden toch niet zitten;) toch ook moe maar voldaan ploften we aan het eind van die dag op het strand neer en werd me heel lief gevraagd: " Annemiek.... Mogen we pannenkoeken bakken?" Nou daar zegt Annemiek geen nee tegen, dus ik heb heerlijk gesmuld van de Hollandse Pannenkoeken. Daarna weer op stap... Of toch maar niet. Uitgeteld viel ik op de bank in slaap, om uren later weer wakker te worden met een briefje dat ze me niet wakker kregen dus zelf maar gegaan zijn. Oeps! Ik moet nog even oefenen om een goede gastvrouw te zijn;)
Ook de laatste dagen hebben ze op het strand doorgebracht en mijn vrije uurtjes heb ik opgeofferd om ze te vergezellen... Heeel vervelend;)
Maar aan alles komt een eind, dus na 9 dagen bracht ik ze weer naar de luchthaven, om toch wel een beetje treurig afscheid te nemen. Na een dikke knuffel heb ik me maar snel omgedraaid, want vond het toch wel erg jammer dat ze weer weg gingen...
Ondertussen ben ik weer gewoon hard aan het werk en nog harder aant genieten, maar me langzaamaan aan het realiseren dat de einddatum steeds dichterbij komt. Ik heb nog geen idee wat ik van de winter ga doen, ik weet nog niet wanneer ik hier klaar ben, en wil nog lang niet naar huis want vind het hier veel te leuk, maar wat mis ik mijn lieve nichtjes en neefjes toch als ik ze weer eens via skype zie en wat zou ik kleine Saar graag voor het eerst vast willen houden....
Ik heb een toffe baan, in een geweldig land met een heerlijk klimaat, maar na 5 maanden komt de heimwee soms toch een klein beetje om de hoek kijken.
Gelukkig schijnt Portugal iets aantrekkelijker te zijn om op bezoek te gaan dan Ghana of Nepal, want mijn volgende bezoek staat al weer bijna voor de deur. Over een weekje sta ik weer met nieuwe kriebels Hanneke op te wachten op de luchthaven, en heb ik weer een beetje Nederland om me heen!
Liefs
Na even snel een beetje bijgekletst te hebben, ben ik snel mijn bedje ingedoken aangezien de wekker de volgende dag weer gewoon om 6 uur af zou gaan. De eerste 2 dagen hebben zij de toerist in Lissabon uitgehangen, en zodra ik klaar was met werken heb ik ze natuurlijk vergezeld. Als een echte reisleider probeerde ik ze door de oude stad te loodsen. Met al mijn ervaring ;) (en een hele dosis geluk ) wist ik ze redelijk de weg te wijzen, en kon ik nog wat vertellen ook. Misschien heb ik mijn roeping als gids gemist....
Na het cultuur snuiven in Lissabon wilden ze natuurlijk ook gewoon luieren op het strand, elke avond uit eten en cocktails drinken in een zomerjurkje. Mijn eerste vrije dag zat ik onwennig (voor het eerst) op een ligbedje op het strand de zonaanbiddende toerist uit te hangen. Na een uur werden ze gek van mijn rusteloze gewiebel en hebben we maar beachball gekocht zodat ik me ook bezig kon houden:) dit gewiebel was van korte duur want na een dag was ik aardig gewend aan het leven als een vakantieganger en was ik bijna vergeten dat ik hier gewoon aan het werk ben. Hoewel ik altijd mobiel bereikbaar ben, was het toch wel heerlijk om even niet met het werk bezig te zijn en gewoon te genieten van mijn bezoek en het geweldige Portugal.
Op vrijdag was het tijd voor een dolfijnenboottocht, want ik had ze min of meer gegarandeerd dat je die altijd ziet. Toen we na 3 uur varen nog geen dolfijn gezien hadden begon ik me lichtelijk schuldig te voelen. Gelukkig doken ze daar ineens te voorschijn en werden er honderden foto's en filmpjes gemaakt. Pfieuw....
Die dag begonnen ook de Festas do Mar, gratis concerten aan zee, midden in Cascais. En niemand minder dan Ronan Keating had de eer om dit festival te openen. Nu waren we eigenlijk bijna vergeten wie dat ook alweer was, een goed feestje bouwen kon hij zeker, dus het was een geslaagde avond!
Zaterdag zat Cascais beach verstopt in een wolk, dus op naar Sintra om het natuurgebied en de oude dorpjes te bekijken. Deze keer met de auto, want lopend zagen de meiden toch niet zitten;) toch ook moe maar voldaan ploften we aan het eind van die dag op het strand neer en werd me heel lief gevraagd: " Annemiek.... Mogen we pannenkoeken bakken?" Nou daar zegt Annemiek geen nee tegen, dus ik heb heerlijk gesmuld van de Hollandse Pannenkoeken. Daarna weer op stap... Of toch maar niet. Uitgeteld viel ik op de bank in slaap, om uren later weer wakker te worden met een briefje dat ze me niet wakker kregen dus zelf maar gegaan zijn. Oeps! Ik moet nog even oefenen om een goede gastvrouw te zijn;)
Ook de laatste dagen hebben ze op het strand doorgebracht en mijn vrije uurtjes heb ik opgeofferd om ze te vergezellen... Heeel vervelend;)
Maar aan alles komt een eind, dus na 9 dagen bracht ik ze weer naar de luchthaven, om toch wel een beetje treurig afscheid te nemen. Na een dikke knuffel heb ik me maar snel omgedraaid, want vond het toch wel erg jammer dat ze weer weg gingen...
Ondertussen ben ik weer gewoon hard aan het werk en nog harder aant genieten, maar me langzaamaan aan het realiseren dat de einddatum steeds dichterbij komt. Ik heb nog geen idee wat ik van de winter ga doen, ik weet nog niet wanneer ik hier klaar ben, en wil nog lang niet naar huis want vind het hier veel te leuk, maar wat mis ik mijn lieve nichtjes en neefjes toch als ik ze weer eens via skype zie en wat zou ik kleine Saar graag voor het eerst vast willen houden....
Ik heb een toffe baan, in een geweldig land met een heerlijk klimaat, maar na 5 maanden komt de heimwee soms toch een klein beetje om de hoek kijken.
Gelukkig schijnt Portugal iets aantrekkelijker te zijn om op bezoek te gaan dan Ghana of Nepal, want mijn volgende bezoek staat al weer bijna voor de deur. Over een weekje sta ik weer met nieuwe kriebels Hanneke op te wachten op de luchthaven, en heb ik weer een beetje Nederland om me heen!
Liefs
-
30 Augustus 2012 - 12:46
Stephanie:
Wat een leuk en bekend verhaal nu Miek! :) Erg leuk om te lezen hoe jij het ervaren hebt en wat schattig dat je de kriebels had!! Het waren 9 TOPdagen en ik vond het erg fijn om je weer gezien en gesproken te hebben. Afscheid nemen op Lisboa Airport vond ik ook minder, ik had nog veel langer willen blijven!! Maar idd, aan al het leuks komt (soms veel te snel) een einde. Wie weet kom ik in oktober nog een paar daagjes op en neer! Héél veel plezier alvast volgende week! En we spreken elkaar!! Dikke knuffel & kus, Steef -
30 Augustus 2012 - 13:20
Angela:
Wat leuk!!! Mooi geschreven en idd....t ging veel te snel voorbij!! Ik ben blij dat ik in april ingegaan ben op de uitnodiging :-) geniet nog van je maanden daar, van je visite en mooie ervaringen. Tot ziens in Breda xxx -
30 Augustus 2012 - 16:53
Karina:
Wat fijn dat je zo genoten hebt. En wij missen je hier ook, hoor Vind het stiekum toch wel fijn dat het eind in zicht is, hi,hi xxx -
30 Augustus 2012 - 18:38
Erica:
Hoi Miek,
Wat leuk om je verslag weer te lezen, klinkt helemaal top die minivakantie op je werkplek! Volgende week veel plezier met Hanneke. Hier valt het met bakken uit de lucht, geniet nog maar even van het zonnige Cascais.
X -
31 Augustus 2012 - 10:01
Floor:
Heee meid, wat is het toch altijd leuk om je verhalen te lezen! En thanks voor je mailtje ook, ik mail je snel uitgebreid terug! Ben blij dat je het naar je zin hebt maar kan je heimwee soms ook wel voorstellen. Maar toch een week waarin je meerdere keren gaat duiken is nog altijd niet verkeerd ;) daar moet je echt maar eens mee ophouden want dat maakt me veel te jaloers!
dikke kus en spreek je snel ! liefs -
03 September 2012 - 11:10
Hanneke:
Hai Meid!
Wat een gezellig verhaal weer om te lezen!
Je bent al een echte reisleidster zelfs voor je bezoek.
Snap je heimwee af en toe, is logisch na zo'n lange periode!
Ik kan ook niet wachten om jou te zien, gelukkig is het al bijna vrijdag en sta ik om 9 uur op Lissabon airport en sta jij daar op mij te wachten!!! :)
Werkse nog de komende dagen en tot snel hihi!!
Liefs Xxxjes
