Happy Holi!
Door: Annemiek
Blijf op de hoogte en volg Annemiek
28 Maart 2011 | Nepal, Pokhara
Het kleurenfestival werd hier ook uitbundig gevierd. Waar het precies voor staat is me nog steeds niet duidelijk. De meeste Nepalezen weten het niet en diegene die het wel weten vertellen allemaal een ander verhaal.
Zaterdag 19 april was het Holi en dat wordt onder de hindoes uitgebreid gevierd. Zodra ik mijn kamer uit kwam werd ik al besmeerd met gekleurd poeder door mijn gastgezin. Iedereen werd weer even kind en we hebben heerlijk kleuren naar elkaar gegooid, waterballonnen en later hele emmers water. Het was best fris die dag dus ik probeerde me veilig in de keuken droog te houden maar helaas werd daar geen rekening mee gehoude, annemiek moest ook nat. Na een tijdje kwam er muziek en hebben we met z'n allen staan dansen. Of eigenlijk, de blanken moesten dansen en de Nepalezen keken wel toe.
Na een paar uurtjes zijn we met de andere vrijwilligers + de ouders van Manon de straat op gegaan. Iedereen riep Happy Holi en kinderen bekogelden ons met waterbalonnen. Ook volwassenen vonden ons reuze interessant en lieten de kans om ons even aan te raken natuurlijk niet voorbij gaan. Dus we werden door bijna elke voorbij gangen heerlijk ondergesmeerd. Ik zag er uit als een wandelende regenboog! Dit tot grote hilariteit van alle mensen in onze wijk.
Vanaf onze wijk zijn we naar lake Side gelopen. Daar zag je hordes toeristen en er was veel muziek. Er werd gedanst op straat en er kwamen nog eens 50 lagen kleur bij, totdat er echt geen schoon stukje huid meer te vinden was. Het is schijnbaar ook een traditie om elkaar met rauwe eieren op het hoofd te slaan maar ik was erg blij dat mij deze geweldige traditie bespaard bleef. Voor Lenneke gold dat helaas niet:)
Bij thuiskomst moest ik me gaan wassen, maar dat is nog best een opgave met alleen een emmer water. Ik was dan ook lang niet meteen schoon. het is alweer 1,5 week geleden maar er komen nog steeds kleuren uit mijn oren als ik me was. :D
De volgende dag bleek dat er een foto van ons allen in de regionale krant stond, op de voorpagina nog wel;) Ik word dus langzaamaan beroemd hier in Nepal!
Dat weekend stond ook meteen in het teken van het afscheid van Lenneke en Margareth. Zij kwamen ongeveer tegelijk met mij aan en met hen heb ik ook de trekking gedaan. Erg jammer dus dat zij nu weg zijn. We zijn nog heerlijk uit eten geweest en daarna nog een cocktailtje gedronken op onze gezellige tijd!
Ondertussen is ook Manon gaan trekken met haar ouders en de andere 2 vrijwilligers zitten ergens op een oliofant in het natuurpark. Ik ben dus al een tijdje op mezelf aangewezen, maar ik vermaak me prima! Een avondje uit eten geweest, heerlijk nix doen in Lake side en tussendoor wat thee drinken bij wat Nepalezen. Erg gezellig allemaal.Ook mijn gastgezin wil graag dat ik tijd met hen doorbreng dus die stoppen me helemaal vol met eten. De oma des huizes spreekt amper engels maar hetgeen wat ze wel kan zeggen tegenwoordig is: " Annemiek, you are fat!" Nou bedankt oma;)
Ondertussen moet ik ook nog werken natuurlijk dus ik kom mijn tijd wel door.
De kinderen op school hebben examens. Altiujd aan het einde van het schooljaar(dat is hier in april) moeten alle klassen (zelfs de nursery en de kleuters) een week lang examens maken. Als ze meer als 80% goed hebben dan gaan ze naar de volgende klas, zo niet dan blijven ze zitten. Nu kan ik dus op het schooltje weinig meer doen dus ben ik zaterdag met alle weeskinderen naar de kerk geweest. Nou dat was bizar! Binod zei voordat we naar binnen gingen" het gaat wel een beetje anders hoor, hier springen ze soms". Springen? Nouja het zal wel dacht ik, misschien zijn ze enthousiast in hun gezang ofzo. Maar nee, buiten het feit dat ik de enige blanke was voelde ik me er totaal niet op mijn gemak. Iedereen zit op de grond en de mannen gescheiden van de vrouwen. De priester begon met preken en daarna gingen ze liedjes zingen. Dat zingen ging over in een hoop geschreeuw, gegil, dierengeluiden etc. Sommige mensen sprongen (terwijl ze op hun knieen zaten, heel knap!) op en neer en fladderde met hun armen. Dit alles met hun ogen dicht en hun gezicht in een soort trance. De kinderen vertelden mij dat er iets heiligs in hun komt waardoor ze dat doen. Gelukkig werd het soms onderbroken door een nieuw lied, een nieuwe preek of een nieuw gebed maar na 4 uur had ik t redelijk gehad. Respect voor de kinderen, die dit elke zaterdag moeten ondergaan.
Aangezien ik mijn afgelopen trekking zo leuk vond ga ik morgen nog een trekking maken. Deze x alleen met de gids dus ben benieuwd of ik dat ook leuk vind. De bestemming wordt Mardi Himal Base Camp en ligt op 4500 meter hoogte. Ik heb er onwijs veel zin in maar vindt het stiekem ook wel een klein beetje spannend. Als ik nu ziek wordt heb ik geen lieve reisgenootjes die me erdoorheen slepen maar moet ik het met de goedbedoelde aldviezen van mijn gids doen.:D Dus duim nog maar een keertje voor me en ik zal naar Nederland zwaaien als ik boven sta!:D
Zaterdag 19 april was het Holi en dat wordt onder de hindoes uitgebreid gevierd. Zodra ik mijn kamer uit kwam werd ik al besmeerd met gekleurd poeder door mijn gastgezin. Iedereen werd weer even kind en we hebben heerlijk kleuren naar elkaar gegooid, waterballonnen en later hele emmers water. Het was best fris die dag dus ik probeerde me veilig in de keuken droog te houden maar helaas werd daar geen rekening mee gehoude, annemiek moest ook nat. Na een tijdje kwam er muziek en hebben we met z'n allen staan dansen. Of eigenlijk, de blanken moesten dansen en de Nepalezen keken wel toe.
Na een paar uurtjes zijn we met de andere vrijwilligers + de ouders van Manon de straat op gegaan. Iedereen riep Happy Holi en kinderen bekogelden ons met waterbalonnen. Ook volwassenen vonden ons reuze interessant en lieten de kans om ons even aan te raken natuurlijk niet voorbij gaan. Dus we werden door bijna elke voorbij gangen heerlijk ondergesmeerd. Ik zag er uit als een wandelende regenboog! Dit tot grote hilariteit van alle mensen in onze wijk.
Vanaf onze wijk zijn we naar lake Side gelopen. Daar zag je hordes toeristen en er was veel muziek. Er werd gedanst op straat en er kwamen nog eens 50 lagen kleur bij, totdat er echt geen schoon stukje huid meer te vinden was. Het is schijnbaar ook een traditie om elkaar met rauwe eieren op het hoofd te slaan maar ik was erg blij dat mij deze geweldige traditie bespaard bleef. Voor Lenneke gold dat helaas niet:)
Bij thuiskomst moest ik me gaan wassen, maar dat is nog best een opgave met alleen een emmer water. Ik was dan ook lang niet meteen schoon. het is alweer 1,5 week geleden maar er komen nog steeds kleuren uit mijn oren als ik me was. :D
De volgende dag bleek dat er een foto van ons allen in de regionale krant stond, op de voorpagina nog wel;) Ik word dus langzaamaan beroemd hier in Nepal!
Dat weekend stond ook meteen in het teken van het afscheid van Lenneke en Margareth. Zij kwamen ongeveer tegelijk met mij aan en met hen heb ik ook de trekking gedaan. Erg jammer dus dat zij nu weg zijn. We zijn nog heerlijk uit eten geweest en daarna nog een cocktailtje gedronken op onze gezellige tijd!
Ondertussen is ook Manon gaan trekken met haar ouders en de andere 2 vrijwilligers zitten ergens op een oliofant in het natuurpark. Ik ben dus al een tijdje op mezelf aangewezen, maar ik vermaak me prima! Een avondje uit eten geweest, heerlijk nix doen in Lake side en tussendoor wat thee drinken bij wat Nepalezen. Erg gezellig allemaal.Ook mijn gastgezin wil graag dat ik tijd met hen doorbreng dus die stoppen me helemaal vol met eten. De oma des huizes spreekt amper engels maar hetgeen wat ze wel kan zeggen tegenwoordig is: " Annemiek, you are fat!" Nou bedankt oma;)
Ondertussen moet ik ook nog werken natuurlijk dus ik kom mijn tijd wel door.
De kinderen op school hebben examens. Altiujd aan het einde van het schooljaar(dat is hier in april) moeten alle klassen (zelfs de nursery en de kleuters) een week lang examens maken. Als ze meer als 80% goed hebben dan gaan ze naar de volgende klas, zo niet dan blijven ze zitten. Nu kan ik dus op het schooltje weinig meer doen dus ben ik zaterdag met alle weeskinderen naar de kerk geweest. Nou dat was bizar! Binod zei voordat we naar binnen gingen" het gaat wel een beetje anders hoor, hier springen ze soms". Springen? Nouja het zal wel dacht ik, misschien zijn ze enthousiast in hun gezang ofzo. Maar nee, buiten het feit dat ik de enige blanke was voelde ik me er totaal niet op mijn gemak. Iedereen zit op de grond en de mannen gescheiden van de vrouwen. De priester begon met preken en daarna gingen ze liedjes zingen. Dat zingen ging over in een hoop geschreeuw, gegil, dierengeluiden etc. Sommige mensen sprongen (terwijl ze op hun knieen zaten, heel knap!) op en neer en fladderde met hun armen. Dit alles met hun ogen dicht en hun gezicht in een soort trance. De kinderen vertelden mij dat er iets heiligs in hun komt waardoor ze dat doen. Gelukkig werd het soms onderbroken door een nieuw lied, een nieuwe preek of een nieuw gebed maar na 4 uur had ik t redelijk gehad. Respect voor de kinderen, die dit elke zaterdag moeten ondergaan.
Aangezien ik mijn afgelopen trekking zo leuk vond ga ik morgen nog een trekking maken. Deze x alleen met de gids dus ben benieuwd of ik dat ook leuk vind. De bestemming wordt Mardi Himal Base Camp en ligt op 4500 meter hoogte. Ik heb er onwijs veel zin in maar vindt het stiekem ook wel een klein beetje spannend. Als ik nu ziek wordt heb ik geen lieve reisgenootjes die me erdoorheen slepen maar moet ik het met de goedbedoelde aldviezen van mijn gids doen.:D Dus duim nog maar een keertje voor me en ik zal naar Nederland zwaaien als ik boven sta!:D
-
29 Maart 2011 - 06:29
Sjaak:
Hoi Annemiek,
Succes met de tocht!
Groetjes Sjaak -
29 Maart 2011 - 08:39
Carmenza:
En daar gaat ze weer.... stoer hoor! Succes en veel plezier met de tocht! Je maakt in ieder geval optimaal gebruik van je bergschoenen :)!
Ben benieuwd hoe de tweede trekking zal zijn!
Dikke kus! -
29 Maart 2011 - 09:41
Hanneke:
Je weet ook van geen ophouden he ;)
Hoelang duurt deze tocht eigenlijk onderweg?
Aparte manier van naar de kerk gaan lijkt me!
Tof dat je Holi weer een keer meegemaakt heb! In Suriname vond ik het ook superleuk :)
Veel plezier en succes met tocht, Hopelijk wordt je gewoon niet ziek ;)
Dikke kus! -
29 Maart 2011 - 12:53
Karina:
Heel veel succes
Ik zal terug zwaaien...
groetjes Karina -
29 Maart 2011 - 17:50
Linda:
Jeetje Miek! Weer op pad.. Wat een conditie ga jij hebben als wij daarheen komen, houd je er een beetje rekening mee dat ik nog op t nulpunt sta qua conditie haha!
Ik ben echt al aan het aftellen hoor, vriezer leegeten, beetje winterspullen langzaamaan terugverhuizen, grote lenteschoonmaak inplannen en dan natuurlijk die backpack die volgeladen moet worden met mn reisspullen!
Leuk :D
xxx -
30 Maart 2011 - 17:18
Ilse:
Stoer hoor allemaal!
Geniet ervan!
Liefs, Ilse -
31 Maart 2011 - 13:13
Floor:
Terwijl ik dit schrijf zit jij ergens midden in de bergen te bikkelen en te genieten van nog zo'n gave tocht! En ik zit net als Linda stiekem toch wel de daagjes af te tellen tot we in het vliegtuig stappen, de zon, de bergen, de mooie landen en natuurlijk ons lieve vriendinnetje Annemiek tegemoet!!! Tot snel! -
05 April 2011 - 12:14
Milou:
Hoi,
Ik zie het al helemaal voor jij onder de kleuren!:-D
Ik zou daar ook niet op school willen zitten! Want stel dat je geen 80% moet je dan al blijven zitten!:-(
Groetjes Milou
