Hippo's en een boomhut
Door: Annemiek
Blijf op de hoogte en volg Annemiek
26 Januari 2009 | Ghana, Tamale
Hello Salaminga's!
Weer een weekje vol avonturen achter de rug! Elke dag is hier bijzonder en ik geniet van heel veel dingen hier. De afgelopen week heb ik weer veel gedaan.
Maandag op het werk hadden we limonade bij voor de kindjes. Ze krijgen amper wat te drinken en omdat veel kinderen aan de diaree zijn leek het ons een goed plan om ze wat extra vocht te geven. Nou de limonade vonden ze heerlijk! Ze zaten er van te smullen en toen het op was hebben ze heerlijk met de lege pakjes drinken gespeeld!:)
Tijdens het werken voel 1 kindje ons op(een jongetje van 2)... hij was erg stil, at niet, dronk niet en had heel erg diaree. Wij vertrouwden het niet en de anderen ook niet dus we hebben hem meegenomen naar het ziekenhuis.heel wat onderzoeken en nog meer uren wachten later bleek dat hij moest blijven. Ze waren bang dat hij zou uitdrogendus moest aan het infuus. Het bloedprikken vond hij al verschrikkelijk (het moest dan ook meerdere keren opnieuw omdat het niet lukte) maar het infuus inbrengen vond hij nog erger. erg subtiel waren ze niet en na heel wat keren misgeprikt te hebben zat tie er in. Het kindje helemaal overstuur en toen moest tie wat medicijnen innemen. Wij voorzichtig uitleggen dat hij nu waarschijnlijk niets door zal slikken (hij was namelijk nog steeds heel hard aan het krijsen en huilen) maar daar wilde ze niets van weten. met wat dreigementen over een vuist en zijn gezicht slikte hij het drankje netjes door... tja zo kan je dat ook oplossen:s
In Ghana is het de gewoonte dat een ouder bij het kind blijft dag en nacht. Omdat de weeskinderen geen ouders hebben die dat kunnen doen moet iemand van het weeshuis dag en nacht blijven. Omdat er al een weeskindje in het ziekenhuis lag was er al iemand aanwezig die in onze ogen dus prima op twee kinderen kon letten. Maar daar had mevrouw geen zin in! Na lang gepraat te hebben en 100 keer uitgelegd te hebben dat Linda en ik echt niet in het ziekenhuis wilde slapen gaf ze eindelijk toe.
Het kindje is ondertussen weer uit het ziekenhuis... maar 3 anderen liggen er nog.
Vrijdag ochtend om kwart over 3 ging de wekker om naar het busstation te gaan. Dit keer hadden we onze broer gevraagd om ons op de taxi te zetten zodat we ons iets veiliger voelde midden in de nacht. Met een groepje van 7 gingen we op weg naar Wa. Vanuit Wa een trotro gezocht die ons naar Wechiau wilde brengen, een plaatsje in de buurt. Een auto met laadbak wilde ons wel brengen. dus met z'n allen het laadbakje in en verder hobbelen(verharde wegen kennen ze in dat deel van Ghana niet)
Uiteindelijk zijn we veilig aangekomen bij de Hipposanctuary. Een beschermd gebied waar nijlpaarden leven.
Na zelf gekookt te hebben op een kolenpotje zijn we onze bedjes klaar gaan zetten. We zouden de nacht doorbrengen op een soort boomhut, een platform aan een boom. Ondanks dat het echt onwijs koud was (ja echt echt koud, en ik was niet de enige die het kod had;) ) was het geweldig om onder een prachtige sterrenhemel te slapen.
De volgende ochtend om 6 uur op om in een kano te gaan varen en nijlpaarden te zoeken. Het kanovaren alleen al was al super mooi. langs de oever prachtige vogels en een slang gezien. Niet al te lang daarna kwamen 9 hippo's in zicht. Omdat het schijnbaar de meest gevaarlijke dieren zijn bleven we enigzins op een afstandje. Maar wel dichtbij genoeg om ze goed te bekijken. Echt onwijs grote indrukwekkende beesten. En net als in de tekenfilms zat er een vogeltje op zijn kop en zwaaide hij met zijn oortjes!:D
Soms doken ze ineens onder om ergens anders weer boven te komen. heel leuk totdat tie ineens wel erg dichtbij de kano weer boven kwam. Iedereen schrok zich kapot en het feit dat de bootman de kano ook ineens naar achter probeerde te krijgen werd ik toch wel een beetje bang. Ze hebben namelijk best een grote bek! haha Maar gelukkig zwom hij weer de andere kant op waardoor we weer rustig adem konden halen!
Die avond besloten deanderen binnen te gaan slapen maar ik en nog 2 waren lekker eigenwijs en gingen nogmaals in de kou onder de sterrenhemel slapen... koud of niet, het was een te mooie ervaring om het niet te doen.
Zondag zijn we weer een trotro gaan zoeken die ons naar Wa bracht. Omdat ik wat reisziek was ging ik samen met Linda voorin. Ik twijfelde of de chauffeur een rijbewijs had en ook de remmen werkten niet meer zo goed. de hele auto viel zowat uit elkaar en hoewel het eerst best grappig was hoopte ik stiekem dat we echt veilig in Wa aan kwamen. En jahoor... zelfs in truck die in NL alleen totalloss verklaard zou worden kan je prima 20 mensen vervoeren + een hele lading bagage en mensen op het dak!
Zondag zijn we heel, heel lekker uit eten geweest bij een super luxe hotel. eindelijk weer iets anders eten dan rijst met een ei:D ik heb er dan ook ontzettend van genoten!
Tijdens zo'n weekendje zie ik weer hoe armoedig sommige mensen leven. Vrouwen die hele grote bakken water op hun hoofd dragen en dan ook nog kilometers lopen. nou respect hoor! het liefste zou je in elke dorpje een waterput neerzetten maarja dat is waarschijnlijk ook niet mogelijk.
Nu weer thuis in Tamale. Ik heb me nog even laten testen op buiktyfus en het is helaas nog niet weg. Maar ik heb even genoeg antibiotica in mijn lijf gehad dus veel drinken en dan zal het waarschijnlijk wel weg gaan. Dus dat komt vast ook wel weer goed.;)
De foto's moet ik nog even op de computer zetten en zodra internet snel genoeg is zal ik er weer wat opzetten!
xxxx Annemiek
Weer een weekje vol avonturen achter de rug! Elke dag is hier bijzonder en ik geniet van heel veel dingen hier. De afgelopen week heb ik weer veel gedaan.
Maandag op het werk hadden we limonade bij voor de kindjes. Ze krijgen amper wat te drinken en omdat veel kinderen aan de diaree zijn leek het ons een goed plan om ze wat extra vocht te geven. Nou de limonade vonden ze heerlijk! Ze zaten er van te smullen en toen het op was hebben ze heerlijk met de lege pakjes drinken gespeeld!:)
Tijdens het werken voel 1 kindje ons op(een jongetje van 2)... hij was erg stil, at niet, dronk niet en had heel erg diaree. Wij vertrouwden het niet en de anderen ook niet dus we hebben hem meegenomen naar het ziekenhuis.heel wat onderzoeken en nog meer uren wachten later bleek dat hij moest blijven. Ze waren bang dat hij zou uitdrogendus moest aan het infuus. Het bloedprikken vond hij al verschrikkelijk (het moest dan ook meerdere keren opnieuw omdat het niet lukte) maar het infuus inbrengen vond hij nog erger. erg subtiel waren ze niet en na heel wat keren misgeprikt te hebben zat tie er in. Het kindje helemaal overstuur en toen moest tie wat medicijnen innemen. Wij voorzichtig uitleggen dat hij nu waarschijnlijk niets door zal slikken (hij was namelijk nog steeds heel hard aan het krijsen en huilen) maar daar wilde ze niets van weten. met wat dreigementen over een vuist en zijn gezicht slikte hij het drankje netjes door... tja zo kan je dat ook oplossen:s
In Ghana is het de gewoonte dat een ouder bij het kind blijft dag en nacht. Omdat de weeskinderen geen ouders hebben die dat kunnen doen moet iemand van het weeshuis dag en nacht blijven. Omdat er al een weeskindje in het ziekenhuis lag was er al iemand aanwezig die in onze ogen dus prima op twee kinderen kon letten. Maar daar had mevrouw geen zin in! Na lang gepraat te hebben en 100 keer uitgelegd te hebben dat Linda en ik echt niet in het ziekenhuis wilde slapen gaf ze eindelijk toe.
Het kindje is ondertussen weer uit het ziekenhuis... maar 3 anderen liggen er nog.
Vrijdag ochtend om kwart over 3 ging de wekker om naar het busstation te gaan. Dit keer hadden we onze broer gevraagd om ons op de taxi te zetten zodat we ons iets veiliger voelde midden in de nacht. Met een groepje van 7 gingen we op weg naar Wa. Vanuit Wa een trotro gezocht die ons naar Wechiau wilde brengen, een plaatsje in de buurt. Een auto met laadbak wilde ons wel brengen. dus met z'n allen het laadbakje in en verder hobbelen(verharde wegen kennen ze in dat deel van Ghana niet)
Uiteindelijk zijn we veilig aangekomen bij de Hipposanctuary. Een beschermd gebied waar nijlpaarden leven.
Na zelf gekookt te hebben op een kolenpotje zijn we onze bedjes klaar gaan zetten. We zouden de nacht doorbrengen op een soort boomhut, een platform aan een boom. Ondanks dat het echt onwijs koud was (ja echt echt koud, en ik was niet de enige die het kod had;) ) was het geweldig om onder een prachtige sterrenhemel te slapen.
De volgende ochtend om 6 uur op om in een kano te gaan varen en nijlpaarden te zoeken. Het kanovaren alleen al was al super mooi. langs de oever prachtige vogels en een slang gezien. Niet al te lang daarna kwamen 9 hippo's in zicht. Omdat het schijnbaar de meest gevaarlijke dieren zijn bleven we enigzins op een afstandje. Maar wel dichtbij genoeg om ze goed te bekijken. Echt onwijs grote indrukwekkende beesten. En net als in de tekenfilms zat er een vogeltje op zijn kop en zwaaide hij met zijn oortjes!:D
Soms doken ze ineens onder om ergens anders weer boven te komen. heel leuk totdat tie ineens wel erg dichtbij de kano weer boven kwam. Iedereen schrok zich kapot en het feit dat de bootman de kano ook ineens naar achter probeerde te krijgen werd ik toch wel een beetje bang. Ze hebben namelijk best een grote bek! haha Maar gelukkig zwom hij weer de andere kant op waardoor we weer rustig adem konden halen!
Die avond besloten deanderen binnen te gaan slapen maar ik en nog 2 waren lekker eigenwijs en gingen nogmaals in de kou onder de sterrenhemel slapen... koud of niet, het was een te mooie ervaring om het niet te doen.
Zondag zijn we weer een trotro gaan zoeken die ons naar Wa bracht. Omdat ik wat reisziek was ging ik samen met Linda voorin. Ik twijfelde of de chauffeur een rijbewijs had en ook de remmen werkten niet meer zo goed. de hele auto viel zowat uit elkaar en hoewel het eerst best grappig was hoopte ik stiekem dat we echt veilig in Wa aan kwamen. En jahoor... zelfs in truck die in NL alleen totalloss verklaard zou worden kan je prima 20 mensen vervoeren + een hele lading bagage en mensen op het dak!
Zondag zijn we heel, heel lekker uit eten geweest bij een super luxe hotel. eindelijk weer iets anders eten dan rijst met een ei:D ik heb er dan ook ontzettend van genoten!
Tijdens zo'n weekendje zie ik weer hoe armoedig sommige mensen leven. Vrouwen die hele grote bakken water op hun hoofd dragen en dan ook nog kilometers lopen. nou respect hoor! het liefste zou je in elke dorpje een waterput neerzetten maarja dat is waarschijnlijk ook niet mogelijk.
Nu weer thuis in Tamale. Ik heb me nog even laten testen op buiktyfus en het is helaas nog niet weg. Maar ik heb even genoeg antibiotica in mijn lijf gehad dus veel drinken en dan zal het waarschijnlijk wel weg gaan. Dus dat komt vast ook wel weer goed.;)
De foto's moet ik nog even op de computer zetten en zodra internet snel genoeg is zal ik er weer wat opzetten!
xxxx Annemiek
-
26 Januari 2009 - 15:29
Sander P:
cool:D:D
klinkt weer zeer spannend en mooi!!
veel plezier weer deze week en beterschap:)
liefs sander -
26 Januari 2009 - 15:38
Carmenza:
De volgende keer moet ik mijn in de prak gereden auto dus gewoon naar Ghana sturen! ;)
In die boomhut slapen lijkt me wel een ervaring zeg, geweldig! Laten we dat ook eens doen in die boomhut die wij vroeger hebben gemaakt!
Nou meid, weer een fantastisch verhaal! Op naar de volgende! :d
Dikke kus -
26 Januari 2009 - 17:24
Wieke:
moet ik m'n skisokken sturen voor de koude nachten? doorzetter dat je bent!
goede zorgen voor de kids.
weet je zeker dat het buiktyfus is? niet gewoon m&m-afkickverschijnselen?
miek ik durf geen nieuwe post te sturen, zolang je m'n brief nog niet gehad hebt :S
ik w8 nog steeds op het ghanese woord voor brasa
liefs Wiek -
27 Januari 2009 - 11:22
Annick:
Aah.. wat zielig die kindjes! Wat goed dat jullie zo goed op ze letten, anders loopt het misschien helemaal niet goed af... Echt vet dat je de nijlpaarden van zo dichtbij hebt gezien, lijkt me een hele ervaring! Zo te lezen vervelen jullie je daar geen minuut! Have fun! Groetjes Annick -
30 Januari 2009 - 21:06
Hanneke:
Wat stoer van je dat je ondanks de kou gewoon in de boomhut geslapen hebt! want een koukleum ben je wel ;) haha
Lijkt me een mooie ervaring!
Dit keer de hippo's maar niet geaaid dan?! Net als bij de krokodillen :p
Het gaat je goed meid! Hopelijk ben je inderdaad echt snel van de buiktyfus af!
Benieuwd naar de foto's!
Voor mij wordt het nu ook echt aftellen! Bedankt voor je berichtje!
xxxjes Hanneke -
03 Februari 2009 - 17:47
Tim:
Leuk leuk leuk!
XXX
