Kennismaking Stage
Door: Annemiek
Blijf op de hoogte en volg Annemiek
08 Februari 2007 | Suriname, Paramaribo
Hallo allemaal!
Hier weer even een berichtje uit het warme Suriname! Het is nu de 5de dag en ik voel me al echt thuis. Ik heb de afgelopen dagen best veel gedaan waardoor de tijd ook erg snel is gegaan.
Dinsdagochtend had ik een afspraak bij een overkoepelende organisatie die mijn stage heeft geregeld. Er werd wat verteld over die organisatie en over mijn stage plaats. Na ongeveer een uurtje zijn we naar mijn stageplaats, het kinderhuis Arya Dewaker, gegaan om kennis te maken. Het gebouw zelf is vrij simpel maar de tempel die ernaast staat is wel heel mooi om te zien. We kregen wat inleidende informatie en er werd verteld wat de bedoeling gaat zijn voor de komende 5 maanden. Ik moet meedraaien tijdens de dagelijkse activiteiten zoals eten, rustuurtje, tussendoortje, spel etc. Daarnaast krijg ik 4 of 5 kinderen onder mijn hoede die ik moet begeleiden bij het huiswerk maken. Hierdoor leer je de kinderen goed kennen. Het klonk allemaal heel leuk al kon ik me er nog niet echt een voorstelling bij maken van hoe zoiets nog echt gaat. Nadat we een rondleiding hadden gehad was het eigenlijk de bedoeling dat we hier gewoon bleven de hele dag. We kregen wat te eten, iets wat ze elke dag krijgen rijst met groente. Best lekker alleen er zat een heel vies prutje bij haha. Het leek op rabarber maar het smaakte heel anders. Dat hebben we maar laten staan
Toen de kinderen kwamen werden we meteen goed bekeken. Ze kwamen bij ons zitten en vertelde en vroegen ons van alles. Dit was wel leuk om te zien. Ze moesten al vrij snel eten en daarna gingen een aantal zelf afwassen. Dit deden de kinderen zelf en dit hoefde ook niet gezegd te worden. Daarna was het rustuurtje en sommige kinderen hadden wat taken zoals kleding wassen en ophangen, vegen, schoonmaken etc. daarna was het tijd voor een traktatie en huiswerkbegeleiding. Ik werd meteen op een groepje gezet, iets wat ik niet verwacht had. Ik had eigenlijk geen idee wat de bedoeling was. Maar aangezien wij als stagiaire boven de andere moeders staan, moesten we dat gewoon maar doen. het ging soms nogal moeizaam aangezien ik de kinderen niet kende en ik niet wist wat ze moesten doen maar uiteindelijk ben ik die paar uur toch doorgekomen. Het was een leuke dag maar wel vermoeiend. Je zag ook hoe blij de kinderen waren met een beetje persoonlijke aandacht of een aai over de bol. De meeste kinderen komen uit gebroken gezinnen waarvan de ouders crimineel of verslaafd zijn. Vaak zijn ze mishandeld, misbruikt of verwaarloosd. Er woont ook een oudere vrouw die verstandelijk gehandicapt is. Zij woont daar al heel lang want ze is vroeger verstoten door de samenleving. Eigenlijk heel zielig allemaal. Hoe het verder op mijn stage gaat zal ik volgende week wel merken want dan begin ik echt.
Woensdag zijn ik en Wieke even naar de stad geweest. In een klein warm plakkerig busje reden we erheen. Het verkeer is echt maf hier. Toeteren als je voorrang wilt en als je er tussen wilt gewoon midden op de weg gaan staan zodat je al het verkeer ophoudt;) het is dan ook lastig om als voetganger een straat over te steken. Meestal staan wij twijfelend aan de weg en sommige mensen vinden dat zo grappig dat ze maar even stoppen.
’s Avonds heeft Lies gekookt voor ons 10en. In ons huis hebben we rijst, loempia’s, kouseband, kip en gebakken banaan gemaakt. Vooral de gebakken banaan was erg lekker! Zeker voor herhaling vatbaar!
Nu is het alweer Donderdag. De bedoeling is om vanmiddag te gaan zwemmen, kunnen we meteen even bijkleuren. Ik ben al wel verbrand maar vergeleken met al die Surinamers hier ben ik nog heeel wit!
De indruk van Suriname is nog steeds erg positief. Je ziet echt heel andere dingen als in Nederland. Als huisdieren hebben we bijvoorbeeld een vleermuis en een hagedis, is weer eens wat anders als een spin of mieren. ook zijn we hier erg populair als blank en blond persoon. Ik krijg soms dingen naar mijn hoofd geroepen waar ik eigenlijk alleen maar heel hard om kan lachen. Dat moet je hier ook maar gewoon doen want dat werkt het beste. Ook hebben we nog wat hangmatten gekocht, dus ik lig regelmatig in het zonnetje in mijn hangmat weg te dromen en dan denk ik aan het koude kikkerlandje waar ik dan totaal niet jaloers op ben!
Nu is mijn verhaal toch nog heel lang geworden. Ik heb ook zoveel te vertellen tegen jullie! Elke dag denk ik ook steeds weer “ohja dit moet ik tegen die of die vertellen”. Dan is het wel jammer dat jullie aan de andere kant van de oceaan zitten. Ik heb hier in huis ook een telefoon dus als jullie mij willen bellen kan dat door dit nummer te bellen: 00597-533423. Helaas is het internet bij mij in de buurt te langzaam om er foto’s op te zetten. Maar die komen zeker nog!
Dikke kus van Annemiek!
Hier weer even een berichtje uit het warme Suriname! Het is nu de 5de dag en ik voel me al echt thuis. Ik heb de afgelopen dagen best veel gedaan waardoor de tijd ook erg snel is gegaan.
Dinsdagochtend had ik een afspraak bij een overkoepelende organisatie die mijn stage heeft geregeld. Er werd wat verteld over die organisatie en over mijn stage plaats. Na ongeveer een uurtje zijn we naar mijn stageplaats, het kinderhuis Arya Dewaker, gegaan om kennis te maken. Het gebouw zelf is vrij simpel maar de tempel die ernaast staat is wel heel mooi om te zien. We kregen wat inleidende informatie en er werd verteld wat de bedoeling gaat zijn voor de komende 5 maanden. Ik moet meedraaien tijdens de dagelijkse activiteiten zoals eten, rustuurtje, tussendoortje, spel etc. Daarnaast krijg ik 4 of 5 kinderen onder mijn hoede die ik moet begeleiden bij het huiswerk maken. Hierdoor leer je de kinderen goed kennen. Het klonk allemaal heel leuk al kon ik me er nog niet echt een voorstelling bij maken van hoe zoiets nog echt gaat. Nadat we een rondleiding hadden gehad was het eigenlijk de bedoeling dat we hier gewoon bleven de hele dag. We kregen wat te eten, iets wat ze elke dag krijgen rijst met groente. Best lekker alleen er zat een heel vies prutje bij haha. Het leek op rabarber maar het smaakte heel anders. Dat hebben we maar laten staan
Toen de kinderen kwamen werden we meteen goed bekeken. Ze kwamen bij ons zitten en vertelde en vroegen ons van alles. Dit was wel leuk om te zien. Ze moesten al vrij snel eten en daarna gingen een aantal zelf afwassen. Dit deden de kinderen zelf en dit hoefde ook niet gezegd te worden. Daarna was het rustuurtje en sommige kinderen hadden wat taken zoals kleding wassen en ophangen, vegen, schoonmaken etc. daarna was het tijd voor een traktatie en huiswerkbegeleiding. Ik werd meteen op een groepje gezet, iets wat ik niet verwacht had. Ik had eigenlijk geen idee wat de bedoeling was. Maar aangezien wij als stagiaire boven de andere moeders staan, moesten we dat gewoon maar doen. het ging soms nogal moeizaam aangezien ik de kinderen niet kende en ik niet wist wat ze moesten doen maar uiteindelijk ben ik die paar uur toch doorgekomen. Het was een leuke dag maar wel vermoeiend. Je zag ook hoe blij de kinderen waren met een beetje persoonlijke aandacht of een aai over de bol. De meeste kinderen komen uit gebroken gezinnen waarvan de ouders crimineel of verslaafd zijn. Vaak zijn ze mishandeld, misbruikt of verwaarloosd. Er woont ook een oudere vrouw die verstandelijk gehandicapt is. Zij woont daar al heel lang want ze is vroeger verstoten door de samenleving. Eigenlijk heel zielig allemaal. Hoe het verder op mijn stage gaat zal ik volgende week wel merken want dan begin ik echt.
Woensdag zijn ik en Wieke even naar de stad geweest. In een klein warm plakkerig busje reden we erheen. Het verkeer is echt maf hier. Toeteren als je voorrang wilt en als je er tussen wilt gewoon midden op de weg gaan staan zodat je al het verkeer ophoudt;) het is dan ook lastig om als voetganger een straat over te steken. Meestal staan wij twijfelend aan de weg en sommige mensen vinden dat zo grappig dat ze maar even stoppen.
’s Avonds heeft Lies gekookt voor ons 10en. In ons huis hebben we rijst, loempia’s, kouseband, kip en gebakken banaan gemaakt. Vooral de gebakken banaan was erg lekker! Zeker voor herhaling vatbaar!
Nu is het alweer Donderdag. De bedoeling is om vanmiddag te gaan zwemmen, kunnen we meteen even bijkleuren. Ik ben al wel verbrand maar vergeleken met al die Surinamers hier ben ik nog heeel wit!
De indruk van Suriname is nog steeds erg positief. Je ziet echt heel andere dingen als in Nederland. Als huisdieren hebben we bijvoorbeeld een vleermuis en een hagedis, is weer eens wat anders als een spin of mieren. ook zijn we hier erg populair als blank en blond persoon. Ik krijg soms dingen naar mijn hoofd geroepen waar ik eigenlijk alleen maar heel hard om kan lachen. Dat moet je hier ook maar gewoon doen want dat werkt het beste. Ook hebben we nog wat hangmatten gekocht, dus ik lig regelmatig in het zonnetje in mijn hangmat weg te dromen en dan denk ik aan het koude kikkerlandje waar ik dan totaal niet jaloers op ben!
Nu is mijn verhaal toch nog heel lang geworden. Ik heb ook zoveel te vertellen tegen jullie! Elke dag denk ik ook steeds weer “ohja dit moet ik tegen die of die vertellen”. Dan is het wel jammer dat jullie aan de andere kant van de oceaan zitten. Ik heb hier in huis ook een telefoon dus als jullie mij willen bellen kan dat door dit nummer te bellen: 00597-533423. Helaas is het internet bij mij in de buurt te langzaam om er foto’s op te zetten. Maar die komen zeker nog!
Dikke kus van Annemiek!
-
08 Februari 2007 - 15:35
Annick:
Wat een verhaal! ;) Ik ben blij dat jullie het daar naar jullie zin hebben, het klinkt allemaal erg leuk! Hier sneeuwt het op dit moment, dus denk daar maar aan als je lekker in je hangmat ligt! xx -
08 Februari 2007 - 15:38
Carmenza:
He miek. Wat klinkt het al leuk zeg als ik het zo lees :)... Lekker weer, een leuke stage, leuke huisdieren en een heerlijke hangmat om in te liggen ;) Ik ben zo benieuwd hoe het er daar uitziet, ik wil alle foto's zien!
Ik ga verder met je brief miekerd.. Dikke x Menza -
08 Februari 2007 - 16:07
Maurice:
Ha schoonzusje,
Weer een hele hoop ervaringen. Maar erg boeiend om te lezen.
Welnu ik houd me wel aanbevolen voor een stukje gebakken banaan. Als je dat straks onder de knie heb dan mag je dat hier in NL ook maken :-)
Groetjes uit de brandebeemd, Maurice xxx
-
08 Februari 2007 - 17:45
Chantal:
Ey Nichie,
Echt super dat je het naar je zin heb, ben ik echt blij mee, maar ben wel jaloers als ik lees dat jij lekker in je hangmatje kan liggen :P Hier heeft het gesneeuwt en het is echt super koud :( maar ben blij dat je het naar je zin heb :D nou miekje :) nog veel plezier en hoop snel weer van je te horen.
groetjes van ons allemaal
Groetjes xXxXx Chantal -
08 Februari 2007 - 17:53
Ouders Van Maurice:
Hallo Annemiek!
Wij hebben nu ook het adres van je site gekregen van Maurice, zodat we je ook kunnen volgen nu!
Groeten en heel erg veel succes in het warme land!
Houdoe!
Bep en Herman Hoogers -
11 Februari 2007 - 12:56
Shemara:
heej annemiek,
je stage plaats klinkt een beetje als die van mij! tof dat je het nu al naar je zin hebt, ik blijf je avonturen volgen op je site maak er wat van meid!
groetjes Shemara
