Laatste bericht vanuit Suriname
Door: Annemiek
Blijf op de hoogte en volg Annemiek
30 Juni 2007 | Suriname, Paramaribo
Hallo allemaal
Dit zal mijn laatste bericht vanuit Suriname zijn. :( Hoewel ik het super vindt om iedereen weer te zien moet ik toch toegeven dat het toch moeilijk is om van mijn leven hier afscheid te nemen. Niet dat ik één specifiek iets ga missen, maar het hele leven en het sfeertje hier ga ik toch wel missen.
Nooit meer op rare klapstoeltjes in de bus zitten, niet meer links rijden, niet meer in de hangmat luieren, niet meer salsa dansen, niet meer uit eten bij mijn favoriete eettentjes, niet meer met 10 mensen in een huis wonen, niet elke dag Floor, Sarah en Wieke meer zien, niet gezellig koken samen, niet meer lachen om een of ander maf beest, geen supermarkt meer die de boodschappen thuis brengt, geen roti en baka bana eten, niet meer de prachtige natuur van het binnenland zien, niet meer in een uitgeholde boomstam varen, geen apen meer zien, nooit meer mijn stagekindjes zien, niet meer iets kunnen betekenen voor het kinderhuis, niet elke dag 33 graden, niet bijna elke dag een lekker zonnetje in de lucht, niet voor 3 euro met de taxi naar de stad, niet meer leven zonder stress, het opmezelf wonen en zo kan ik nog heel lang doorgaan.
Ik zal het echt jammer vinden om dat allemaal te moeten missen. Gelukkig ga ik ook heel veel dingen niet missen.
De koude douche, de enge vogelspinnen in mijn hutje, de regentijd, de straat die onder water staat, mijn stinkende kamer, het wassen in een gare wasmachine of met de hand, de stroom die soms wekelijks uitviel, de irritante Surinaamse mannen, de ziekte Dengue, de vieze wc’s, de muggen, het antimuggenspul wat vreselijk plakt en stinkt, het constant hebben van jeuk, de slechte tvprogramma’s en nog slechtere reclames, het weinige broodbeleg (ja ik ben verwend), slapen onder een klamboe, de slechte communicatie met de Surinamers, het niet hebben van fietspaden waardoor je bijna doodgereden wordt, de slechte kledingsmaak, etc. etc. etc.
Ik heb het ontzettend naar mijn zin gehad, in het begin moest ik ontzettend wennen. Alles was raar, nieuw, anders, vreemd maar uiteindelijk is het echt mijn ‘thuis’ geworden waar ik met heel veel plezier heb geleefd en gewoond.
De afgelopen week heb ik samen met Wieke een super week gehad. Ik heb nog een paar keer gekookt maar ben het merendeel uit eten geweest, samen met Wieke. Daarnaast heb ik nog gezwommen, ben uitgeweest in een salsacafe waar ik nog even voor het laatst heb salsagedanst met Surinaamse jongens. De laatste spullen uit de doos heb ik weggegeven aan Stichting voor het kind. Zij konden de schriftjes beter gebruiken dan mijn kinderhuis. Ik heb een rondleiding gehad want ik wilde wel zien waar het terecht kwam, en ja ze hadden het inderdaad nodig. Ik heb ook een doos laten verschepen naar Nederland want al mijn bagage paste natuurlijk nooit meer in mijn koffer. Ik moet hem nog inpakken maar ben benieuwd of alles past in verband met al mijn souveniertjes.
Vanavond ga ik nog een keer uit eten en morgen worden we rond half 12 opgehaald met de taxi, dan is het echt voorbij.
Ik wil nog even zeggen dat ik het super vond dat ik van zo veel mensen kaartjes, brieven en mailtjes heb gehad! echt heel lief en fijn om te merken dat jullie me nog niet helemaal vergeten zijn!
Er staan weer wat foto’s op: http://s147.photobucket.com/albums/r318/miekinsuriname/
(o.a. brownsberg gunsi, stage in juni, Awarradam)
Tot snel allemaal!
Bigi Brassa
Annemiek
Dit zal mijn laatste bericht vanuit Suriname zijn. :( Hoewel ik het super vindt om iedereen weer te zien moet ik toch toegeven dat het toch moeilijk is om van mijn leven hier afscheid te nemen. Niet dat ik één specifiek iets ga missen, maar het hele leven en het sfeertje hier ga ik toch wel missen.
Nooit meer op rare klapstoeltjes in de bus zitten, niet meer links rijden, niet meer in de hangmat luieren, niet meer salsa dansen, niet meer uit eten bij mijn favoriete eettentjes, niet meer met 10 mensen in een huis wonen, niet elke dag Floor, Sarah en Wieke meer zien, niet gezellig koken samen, niet meer lachen om een of ander maf beest, geen supermarkt meer die de boodschappen thuis brengt, geen roti en baka bana eten, niet meer de prachtige natuur van het binnenland zien, niet meer in een uitgeholde boomstam varen, geen apen meer zien, nooit meer mijn stagekindjes zien, niet meer iets kunnen betekenen voor het kinderhuis, niet elke dag 33 graden, niet bijna elke dag een lekker zonnetje in de lucht, niet voor 3 euro met de taxi naar de stad, niet meer leven zonder stress, het opmezelf wonen en zo kan ik nog heel lang doorgaan.
Ik zal het echt jammer vinden om dat allemaal te moeten missen. Gelukkig ga ik ook heel veel dingen niet missen.
De koude douche, de enge vogelspinnen in mijn hutje, de regentijd, de straat die onder water staat, mijn stinkende kamer, het wassen in een gare wasmachine of met de hand, de stroom die soms wekelijks uitviel, de irritante Surinaamse mannen, de ziekte Dengue, de vieze wc’s, de muggen, het antimuggenspul wat vreselijk plakt en stinkt, het constant hebben van jeuk, de slechte tvprogramma’s en nog slechtere reclames, het weinige broodbeleg (ja ik ben verwend), slapen onder een klamboe, de slechte communicatie met de Surinamers, het niet hebben van fietspaden waardoor je bijna doodgereden wordt, de slechte kledingsmaak, etc. etc. etc.
Ik heb het ontzettend naar mijn zin gehad, in het begin moest ik ontzettend wennen. Alles was raar, nieuw, anders, vreemd maar uiteindelijk is het echt mijn ‘thuis’ geworden waar ik met heel veel plezier heb geleefd en gewoond.
De afgelopen week heb ik samen met Wieke een super week gehad. Ik heb nog een paar keer gekookt maar ben het merendeel uit eten geweest, samen met Wieke. Daarnaast heb ik nog gezwommen, ben uitgeweest in een salsacafe waar ik nog even voor het laatst heb salsagedanst met Surinaamse jongens. De laatste spullen uit de doos heb ik weggegeven aan Stichting voor het kind. Zij konden de schriftjes beter gebruiken dan mijn kinderhuis. Ik heb een rondleiding gehad want ik wilde wel zien waar het terecht kwam, en ja ze hadden het inderdaad nodig. Ik heb ook een doos laten verschepen naar Nederland want al mijn bagage paste natuurlijk nooit meer in mijn koffer. Ik moet hem nog inpakken maar ben benieuwd of alles past in verband met al mijn souveniertjes.
Vanavond ga ik nog een keer uit eten en morgen worden we rond half 12 opgehaald met de taxi, dan is het echt voorbij.
Ik wil nog even zeggen dat ik het super vond dat ik van zo veel mensen kaartjes, brieven en mailtjes heb gehad! echt heel lief en fijn om te merken dat jullie me nog niet helemaal vergeten zijn!
Er staan weer wat foto’s op: http://s147.photobucket.com/albums/r318/miekinsuriname/
(o.a. brownsberg gunsi, stage in juni, Awarradam)
Tot snel allemaal!
Bigi Brassa
Annemiek
-
30 Juni 2007 - 18:52
Hanneke:
Hoi Lieve Miek,
Heb je net al even aan de telefoon gehad en lees nu je berichtje. Geen dank voor de mailtjes, brieven en telefoontjes! Ik vond het ook heel tof als er weer een nieuw berichtje van jou op de site stond of als ik een mailtje terug kreeg.
Ik was nieuwsgierig naar wat je allemaal meemaakte en vond het dan ook iedere keer weer leuk om je belevingen te lezen.
Ik kan niet wachten om je maandag op schiphol weer te zien!
Tot maandag en nog een hele dikke kus van Hanneke! -
30 Juni 2007 - 22:05
Flo :
heee miek!! just have fun in NL! wij hebben t super naar ons zin hier op de eilanden. we zien je op je verjaardag weer! geniet van je familie en vrienden!
Liefs -
30 Juni 2007 - 22:08
Saar:
Heey Miek,
Een hele goede reis! En wees maar niet bang hoor wanneer we een reunie organiseren zullen we gewoon lekker weer bakabana's baken! En je neemt je hangmat mee dus dat wordt lekker relaxen!
Kus saar -
01 Juli 2007 - 08:12
Lottterdd:
Hee miekkkk!!!
Hele goede reis! Morgen ben je weer lekker in NL! Ook leuk toch ;)
Hoop je snel te zien!
Dikke kus lott -
02 Juli 2007 - 20:59
Ton & Julia:
Hoi Annemiek
Van alle verhalen die je leest en hoort, blijkt wel dat jullie een supergave tijd hebben gehad in Suriname. En dat met de dierentuin in en rondom je huis. Je bent alweer terug in het regenachtige Holland (daar kunnen wij zelfs niet aan wennen) Hopelijk brengen Floor en Sarah wat T&T zon mee, voor het perfecte vakantiegevoel, wat wij jou toewensen.
Ton & Julia (ouders van Sarah) -
17 Juli 2007 - 19:28
Ilse:
Hoi Annemiek!
Hoe bevalt het om weer terug te zijn in Nederland? Ikzelf moest wel erg wennen, maar ben nu weer redelijk geacclimatiseerd :)
Hopelijk zit de temperatuur de komende tijd ook een beetje mee!
Fijne vakantie,
Groetjes Ilse -
26 Oktober 2008 - 12:19
Linda Ham:
Hej Miek,
Wordt het niet eens tijd voor een update-je??
Nog maar 5 weken hoor!!
Spannend...
